متیونین(Methionine) اسید های آمینه میتوانند به صورت ایزومرها -D یا -L ویا مخلوطی از این دو وجود داشته باشند. ایزومرها در واقع تصاویر آینه ای همدیگر و در نگاه اول به نظر می رسد ساختمان آنها کاملا مشابه باشند.

همه ی اسدهای آمینه بافت های حیوانی از نوع ایزومرها L اند. علت این امر آن است که ایزومرهای D وظیفه ی بیولوژیکی برعهده ندارند. متیونین در این میان استثنا است و پرندگان قادر به استفاده از اشکال D و  L آن هستند. علائمی وجود دارد که نشان میدهد هنگامی که مقدار پروتئین یا اسید آمینه جیره کم باشد -D  متیونین از کارایی کمی برخوردار است. در بین آنالوگ ها آنالوگ های متیونین بیش از همه جهت جایگزینی اسید آمینه ی متیونین به کار می رود و -DL  متیونین بسیار برتر از آنالوگ هیدروکسی متیونین میباشد.